Een ionenwisselaar, zoals de waterontharders met hars en zout worden genoemd, haalt kalk uit het water en wisselt dat voor natrium. Hierdoor veranderd de samenstelling van het water en wordt er door de waterleidingmaatschappijen voorschriften gesteld zoals een terugstroombeveiliging.

Keramische waterontharders hebben geen zout, afvoer en stroom nodig. Deze kunnen geplaatst worden in de meterkast of watermeterput. Eens per drie jaar wordt de cartridge vervangen. Door de keramische parels wordt opgeloste kalk gebonden tot een nanokristal die niet meer kan hechten en bij dit proces wordt ook bestaande kalkaanslag verwijderd. Door dit proces blijven alle mineralen in het (drink)water en veranderd er niks aan de samenstelling in tegenstelling van een zoutontharder.